سهام چیست ؟

برای خرید یک خانه، یک واحد خانه را به شش قسمت تقسیم می کند  و هر واحد از آن شش قسمت را دانگ می نامند ، در بازار سرمایه نیز شرکت ها را به تعداد واحد های مشخصی تقسیم می کنیم ( تعداد سهام : یعنی یک شرکت به چند تا واحد تقسیم شده است ، برای هر شرکت متفاوت است، از وبسایت مدیریت فناوری بورس تهران تعداد کل سهام یک شرکت را می توانید متوجه شوید ) که به هر واحد آن یک سهم می نامیم

در واقع با خریدن سهام شما داری یک بخشی از شرکت می شوید.

بورس در نگاه کلی برای این ایجاد شده است که بتوان سرمایه های خرد موجود در هر کشور را جهت سازندگی اقتصادی به کار برد، حال توضیحاتی دهیم که بیشتر با نحوه فعالیت در بورس آشنا شوید.

عرضه اولیه چیست؟

زمانی یک شرکت برای اولین بار بازار بورس (فرابورس) می شود و قسمتی از سهام خود را به فروش می گذارد، عرضه اولیه می گوییم، همانطور که از اسمش پیداست به این معنی است که برای اولین بار است که دارد عرضه می شود.

شرایط عرضه اولیه ها به شرایط کلی بازار وابسته است، یعنی اگر بازار در حالت خوبی قرار گرفته باشد و نقدینگی خوبی داشته باشد از عرضه اولیه استقبال خوبی صورت میگیرد اما چنان چه وضعیت کلی بازار تعریفی نداشته باشد از عرضه اولیه نیز استقبالی نمی شود.

برای خرید عرضه اولیه ها کافیست در حساب کارگزاری خود  توافق نامه ارسال سفارش عرضه اولیه  را قبول کرده باشید تا هر زمان که عرضه اولیه ای می آید به صورت اتوماتیک با پولی که در کارگزاری دارید برایتان خرید انجام شود.

چنان چه نمی دانید این توافق نامه را قبول کرده اید یا خیر با کارگزای خودتان تماس بگیرید.

روش پیشنهادی ما خرید عرضه اولیه ها و نگه داری برای بلند مدت است که این کار به عنوان یک پس انداز خود برای خود در نظر بگیرید .

برای اطلاعات بیشتر در رابطه با عرضه اولیه ها مقاله عرضه اولیه را مطالعه بفرمایید.

کارگزاری چیست؟

برای معامله کردن و خرید و فروش سهام شما نیاز دارید یک حساب معاملاتی در کارگزاری های رسمی سازمان بورس افتتاح کنید و توسط این حساب اقدام به معامله کنید.

کارگزاری در واقع مانند واسطی است بین سهامداران و سازمان بورس که کارهای معاملاتی را انجام می دهند.

کارگزاری های مختلفی هستند که در این زمینه فعالیت دارند، کارگزاری های پیشنهادی ما : مبین سرمایه، بانک ملی، آبان .

بهترین حساب معالاتی حساب برخط (آنلاین) می باید که صرفا با دسترسی به اینترنت می توانید اقدام به معامله کنید، چنان چه در زمان بازار نمی توانید آنلاین شوید می توانید از حساب های آفلاین استفاده کنید که یک روز قبل سفارشات خود را ثبت می کنید و خود کارگزاری سفارش شما را ثبت می کند.

( برای شروع فعالیت حرفه ای در بازار بورس می توانید از پکیج مقدماتی بورس کار خود را شورع کنید )

چه زمانی می شود معامله انجام داد؟

برای انجام معاملات در بازار بورس از ساعت 8:45 الی 9 زمان سفارش گذاری است و هیچ معامله انجام نمی شود ، ساعت 9 کشف قیمت اتفاق می افتد و تا ساعت 12:30 می توانید معاملات خود را ثبت کنید، در واقع ساعت اصلی که معاملات انجام می شود در بازار بورس از ساعت 9 الی 12:30 روز های شنبه الی چهارشنبه است و تمامی تعطیلات رسمی بازار بورس نیز تعطیل خواهد بود.

حساب معاملات مجازی

قبل از این که با پول واقعی کار کنید می توانید با حساب های مجازی در بازار بورس فعالیت کنید و با این حساب ها به شما اعتبار مجازی داده می شود که با آن می توانید خرید و فروش انجام دهید و ببینید می توانید کسب سود داشته باشید یا خیر ، برای چنان کاری پیشنهاد می کنید 3 تا 6 ماه با حساب مجازی کار کنید یا مقدار پول کمی به حسابتان واریز کنید و با همان فعالیت کنید.

وبسایت تالار مجازی بورس : http://www.irvex.ir/

چگونه در بازار بورس سود می کنیم؟

در بازار بورس به دو صورت می توانیم سود داشته باشیم:

• ارزش دارایی خود بیشتر شود، یعنی فرض کنید سهام یک شرکت را به قیمت هزار تومان خریدید حال چنان چه قیمت هر سهم به هزار و پانصد تومان برسد شما 50% سود کرده اید
• چنان چه شرکتی که سهام آن را خریداری کرده باشید در سال مالی خود سود ساخته باشد مقدار از آن را بین سهامداران شرکت تقسیم می کنید که برای دریافت زمان و نحوه دریافت سود نقدی باید به وبسایت کدال (codal.ir) مراجعه فرمایید

چرا قیمت سهام یک شرکت افزایش می یابد؟

قیمت هر سهم به دو دلیل اصلی افزایش می باید ، اولین دلیل رشد ارزش دارایی های شرکت است، به این معنی که هر شرکت و کارخانه دارایی هایی مانند مسکن ، ماشین آلات و … دارد که در گذر زمان همراه با تورم این دارایی ها نیز رشد می کنند ،دلیل دوم سودآوری شرکت است ، چنان چه شرکتی بتواند سودسازی خوبی داشته باشد طبیعتا افرادی که می خواهند دارای قسمتی از اون شرکت باشند هم بیشتر می شود و همین باعث می شود قیمت سهام آن رشد کند.

تعریف تحلیل تکنیکال

تحلیل تکنیکال برگرفته از تحلیل خرد جمعی است، در واقع نظر خرد جمعی مبنی بر ارزش گذاری یک سهم خود را در قیمت نشان می دهد و تحلیل گران تکنیکال معتقد هستند با بررسی قیمت می توان همه موارد را بررسی کرد.

تحلیلگران تکنیکال معتقد هستند قیمت ها دارای روند هستند یعنی نوسانات قیمت به صورت تصادفی نیست و کاملا در چهارچوبی قابل تحلیل حرکت خواهند کرد (شاید در برخی مواقع با بوجود آمدن اخبار در بازار نوساناتی به وجود آید که قابل پیش بینی نبوده است که این اتفاق نهایتا در کمتر از 20% مواقع رخ می دهد) تحلیل گران حرفه ای تکنیکال می توانند با تحلیل قیمت خیلی از موارد را از پیش حدس بزند، یعنی شما چنان چه یک مورد را کامل بررسی کرده باشید می توانید حدس بزنید که اتفاقات خوب یا بد که در قالب اخبار منتشر می شود در پیش است و این اخبار باعث می شود اون تحرکات قیمتی رخ دهد.

در واقع به زبان ساده تر با تحلیل تکنیکال حرفه ای شما می توانید جهت بازار را مشخص کنید و سپس با اخبار و شرایط بنیادین قیمت به اون سمت مد نظر حرکت می کند.

یکی دیگر از اصول تحلیل تکنیکال >> تاریخ تکرار می شود>> این بدان معنی است که آن چیزی در گذشته رخ داده است در آنینده نیز اتفاق خواهد افتد مگر این که تعییرات پایه ای ایجاد شده باشد ، مثلا شما دوستی دارید که هر زمان می خواهید دنبال او بروید دیر حاضر می شود و شما را معطل نگه می دارد، حال شما اگر دنبال این دوستتان بخواهید بروید انتظار خواهید داشت که باید کمی منتظر او بمانید ، این یعنی همان اصل تکرار تاریخ.

<< همه چیز در قیمت نهفته است >> این اصل هم بدین منظور پایه ریزی شده است که چنان چه اخبار رانتی در رابطه با یک شرکت خاص وجود داشته باشد یا تغییران بنیادین در شرکت ایجاد شده باشد تاثیر خود را روی قیمت می گذارد و شما با تحلیل قیمت می توانید یک رشد قیمتی متصور باشید.

تحلیل تکنیکال به تحلیل گران کمک می کند بتوانند ریسک معاملات خود را بسیار بهتر کنترل کنند و روی نقاط ورود و خروج خود به بازار کنترل بیشتری داشته باشد چون سبک تحلیلی بنیادین اطلاعاتی در رابطه با میزان یا جهت حرکت به معامله گران نمی دهد.

برای تحلیل تکنیکال برای بورس ایران می توانید از وبسایت رهاورد365 ، وبسایت نهایت نگر که هر دو دیتای بورس ایران روی پلتفرم وبسایت  tradingview آورده اند می توانید استفاده کنید ( تفاوت این دو وبسایت توی این است که ابزار ها در وبسایت رهاورد به زبان انگلیسی است و در وبسایت نهایت نگر به زبان فارسی نوشته شده ) همچنین می توانید از مفید تریدر که دیتای بورس ایران را روی نرم افزار متاتریدر آورده است استفاده کنید.

تایم فریم به چه معناست؟

در نمودار های قیمتی یک محور عمودی داریم که نشان دهنده قیمت است و یک محور افقی داریم که نشان دهنده زمان می باشد.

حال این که هر قسمت از محور افقی چه بازه ای از زمان را نشان دهد به آن تایم فریم می گوییم.

یعنی در نمایش نمودار به صورت کندل استیک هر کندل نشان دهنده چه بازه زمانی می باشد.

یعنی اگر شما نمودار خود را در تایم فریم روزانه قرار دهید هر کندل نشان دهنده تمامی معاملات در یک روز است.

افرادی که معاملات بلند مدت دارند از چارت قیمتی در تایم فریم هفتگی و ماهانه استفاده می کنند ، افرادی که دید میان مدت دارند از تایم فریم روزانه استفاده می کننند و افراد نوسان گیر و کوتاه مدت از چارت قیمت یک ساعته استفاده می کنند.

نحوه تنظیم تایم فریم در وبسایت رهاورد365 و نهایت نگر :

برای تنظیم تایم فریم از نوار ابزار بالای نمودار ، اولین از سمت چپ کلیک کرده و تایم فریم مورد نظر را انتهاب می کنید.

تایم فریم های در تصویر به ترتیب از بالا : 1 دقیقه ، 5 دقیقه ، 10 دقیقه ، 15 دقیقه ، 30 دقیقه ، 45 دقیقه ، 1 ساعت ، 2 ساعت ، 4 ساعت ، 1 روز (روزانه) ، 1 هفته (هفتگی)، 1 ماه (ماهانه) ، 3 ماه ، 6 ماه ، 12 ماه (سالانه)

محبوب ترین تایم فریم ها : 5 دقیقه ، 15 دقیقه ، 30 دقیقه ، یک ساعته ، دو ساعته ، روزانه ، هفتگی ، ماهانه .

برای تنظیم تایم فریم در مفید تریدر از دو راه می توانیم استفاده کنیم :

از نوار ابزار بالا تایم فریم انتخابی را کلیک کنیم

یا این که از قسمت charts / time frames مانند تصویر زیر تایم مد نظر خود را انتخاب کنیم.

( برای شروع فعالیت حرفه ای در بازار بورس می توانید از پکیج مقدماتی بورس کار خود را شورع کنید )

نحوه نمایش نمودار

قبل از توضیح انواع نمایش نمودار در تحلیل تکنیکال بهتر است چهار قیمتی که در تحلیل تکنیکال مهم است بپردازیم :

• قیمت آغازین یا قیمت باز شدن ( open  ): اولین قیمت معاملات
• قیمت آخرین یا قیمت بسته شدن( close  ): قیمت آخرین معامله
• بالاترین قیمت ( high ): بالاترین قیمتی که معامله انجام شده
• پایین ترین قیمت ( low ): پایین ترین قیمتی که معامله انجام شده

میله ای: در این صورت تمام معاملات به صورت یک میله نشان داده می شود که قیمت باز شدن سمت چپ و قیمت بسته شدن سمت راست نمایش داده می شود و ارتفاع میله مد نظر بالاترین قیمت و پایین ترین قیمت را نشان می دهد.

در تصویر زیر نمودار شاخص کل بورس را به صورت میله ای مشاهده می فرمایید.

شمعی (کندل استیک): در این حالت قیمت به دو قسمت بدنه و شادو تقسیم می شود، بدنه نشان دهنده قیمت آغازین و آخرین است که چنان چه قیمت آخرین از قیمت آغازین بالاتر باشه کندل صعودی (سبز یا سفید) خواهد بود و چنان چه قیمت آخرین از قیمت آغازین کمتر باشد کندل نزولی (قرمز یا مشکل) خواهد بود ، حال اختلاف قیمت آغازین و پایانی با بالاترین قیمت و پایین ترین قیمت با سایه نمایش داده می شود (این روش بین تحلیل گران تکنیکال بسیار مرسوم است).

در تصویر زیر نمودار شاخص کل بورس را به صورت کندل استیک می بینید.

شمعی تو خالی (Filled and Hollow Candles):

کندل شمعی تو خالی مانند نمایش کندل استیک با ساختاری متفاوت ، زمانی که قیمتآخرین کندل از کندل قبلی خود پایین تر باشد کندل نزولی(قرمز ) می شود و زمانی که قیمت آخرین کندل از کندل قبلی خود بالاتر باشد رنگ کندل مشکی می شود ، حال چنان چه قیمت آخرین از قیمت آغازین بیشتر باشد کندل تو پر می شود و چنان چه قیمت آخرین پایین تر از قیمت آغازین باشد کندل تو خالی می شود

• کندل سبز: قیمت آخرین بالاتر از قیمت آخرین کندل قبلی است
• کندل قرمز: قیمت آخرین پایین تر قیمت آخرین کندل قبلی است
• کندل تو خالی: قیمت آخرین بالاتر از قیمت آغازین
• کندل تو پر: قیمت آخرین پایین تر از قیمت آغازین

در تصویر زیر نمودار شاخص کل بورس را به صورت کندل تو خالی می بینید

• هیکن اشی ( heiken ashi ): هیکن به معنی میانگین و اشی به معنی دنبال کردن است ، نحوه نمایش هیکن اشی مانند کندل استیک است اما با ساختاری متفاوت می باشد
• قیمت آغازین: میانگین قیمت آغازین و آخرین کندل قبلی است .
• قیمت آخرین: میانگین قیمت آغازین ، قیمت پایانی ، بالاترین و پایین ترین قیمت کندل قبلی است.
• بالاترین قیمت: انتخابی است بین یکی از بالاترین قیمت ، قیمت آغازین و یا آخرین کندل قبلی ( هرکدام بالا تر باشد )
• پایین ترین قیمت: انتخابی است میان یکی از پایین ترین قیمت ، قیمت آغازین و یا قیمت آخرین کندل قبلی ( هر کدام پایین تر باشد )
• کندل صعودی: قیمت آخرین بالاتر از خط میانه کندل قبلی می باشد
• کندل نزولی: قیمت آخرین پایین تر از خط میانه کندل قبلی می باشد.

این نوع نمایش نمودار برای سیگنال گرفتم تاخیری است، یعنی سیگنالی که می گیرید با تاخیر است، می توانید از این روش برای تعیین روند و گرفتن سیگنال خرید و فروش استفاده کرد.

تصویر زیر شاخص کل بورس بر اساس هیکن اشی می باشد.

خطی ( Line ): در این روش نمودار قیمت فقط قیمت های اخرین با به هم دیگر متصل می کند و یک خط نشان می دهد.

از این روش می توان برای مشخص کردن حمایت و مقاومت استفاده کرد.

نقطه ضعف این روش نشان دادن فقط قیمت آخرین است .

تصویر زیر نمودار شاخص کل بورس بر اساس خط می باشد.

ناحیه (area): این مدل مانند نمایش به صورت خطی می باشد فقط قسمت پایین نمودار را پر رنگ می باشد.

تصویر زیر نمودار شاخص کل بر اساس ناحیه می باشد.

تعریف تحلیل بنیادی

تحلیل بنیادی بسیار مفید بوده و به کسانی که از آن آگاه هستند کمک‌های بسیاری کرده است. فاندامنتال (Fundamental) در لغت به معنای بنیادی و پایه‌ای است و در علم معاملات بورس اوراق بهادار، به نوعی تحلیل گفته می شود که به بررسی همه جانبه شرکت‌های بورسی در مقدارهای خرد و کلان می پردازد. سرمایه گذاران در هر بازار اعم از اوراق بهادار، طلا، مسکن و غیره؛ همواره نیازمند بررسی همه جانبه فرصت‌ها و هزینه‌های سرمایه گذاری و روند آینده آن هستند تا ضرر نکنند. برای انجام این تحلیل باید از وقایع سیاسی و اقتصادی، اخبار جهان مطلع و بروز باشیم.

تحلیل بنیادی یک نوع روش تجزیه و تحلیل است که بر اطلاعات و آمار کلیدی مندرج در صورت‌های مالی شرکت‌ها، آمار اقتصاد کلان کشور و عوامل تاثیرگذار بر صنایع مختلف تمرکز دارد و در آن خرید و فروش سهام یا هر نوع دارایی، پس از بررسی اطلاعات کامل در خصوص عوامل ذکر شده، صورت می گیرد.

فرضیه تحلیل بنیادی این است که دارایی‌ها، ارزش ذاتی دارند که به وسیله سرمایه گذاران قابل برآورد است. این ارزش تابعی از یک سری متغیرهای بنیادی است که ترکیب آن‌ها بازده مورد انتظار و سطح ریسک خرید آن را تعیین می کند. ارزش واقعی که از این طریق برآورد می شود، با ارزش جاری مورد مقایسه قرار می گیرد. اگر ارزش بازار کمتر از ارزش ذاتی محاسبه شده باشد، زمان خرید آن است. عواملی که در تحلیل بنیادی بررسی می شوند، تاثیرشان بر نوسان قیمت زمان زیادی طول می کشد و در بلند مدت اتفاق می افتد. منابع این شیوه تحلیل شامل:

• اطلاعات وسیعی از درون شرکت مانند نسبت‌ها و صورت‌های مالی، ظرفیت مورد استفاده، طرح‌های توسعه‌ای و غیره
• اطلاعات بیرون از شرکت مانند نرخ سودبانکی، تورم، نرخ ارز و غیره

( برای شروع فعالیت حرفه ای در بازار بورس می توانید از پکیج مقدماتی بورس کار خود را شورع کنید )

شناسایی شرکت‌های با ارزش

در این تحلیل با توجه به متغیرهای اقتصادی و غیراقتصادی خرد و کلان، به بررسی ارزش پایه دارایی‌ها و پیش‌بینی روند آینده آن می پردازیم. از این طریق شرکت‌های ارزشمندی را شناسایی می کنیم که دارایی‌های با ارزش، ترازنامه قوی و منطقی و همچنین ثبات در روند سودآوری دارند. ارزش سهام یک شرکت با توجه به آینده‌ای که برای رشد آن شرکت پیش‌بینی می شود، می تواند از ارزش ترازنامه آن بیشتر یا کمتر باشد.

منبع سرمایه گذاران

سرمایه گذاران از طریق تحلیل اخبار و بررسی وضعیت عوامل موثر بر بازار، استراتژی خودرا برای ورود یا خروج از معاملات تعیین می کنند. تجزیه و تحلیل به این شیوه زمان و منابع اطلاعاتی بیشتری را نسبت به تحلیل تکنیکال نیاز دارد.

مفاهیم اولیه تحلیل بنیادی

در تحلیل بنیادی اصطلاحات و مفاهیمی وجود دارد که روزمره از آن استفاده می شود. برخی از اصطلاحات مهم و کاربردی را در ادامه بخوانید:

سال مالی

سهامداران تصمیم گیرنده هر شرکت برای محاسبه ی سود و زیان و مسائل مالی شرکت، یک دوره یک ساله را انتخاب می کنند که در پایان آن دوره، هیأت مدیره وظیفه دارد، گزارش عملکرد خود در پایان سال مالی را ارائه دهد.

ترازنامه

ترازنامه، صورت وضعیت مالی یا وضعیت مالی یک شرکت را در یک زمان مشخص نشان می دهد که باید توسط یک نهاد حسابرسی تهیه گردد. ترازنامه معمولا در پایان یک دوره مالی تهیه می گردد. در ترازنامه سه نوع اطلاعات با نام‌های دارایی، بدهی و سرمایه مشخص می گردد.

دارایی

دارایی به اموال یا منابع اقتصادی متعلق به یک شرکت می گویند که شامل منابع اقتصادی، تسلط کامل واحد تجاری و قابلیت تبدیل به پول نقد را داشته باشد. دارایی‌ها معمولا به دو دسته دارایی جاری و دارایی غیرجاری تقسیم بندی می شوند. دارایی‌های جاری شامل:

• نقدینگی
• سرمایه گذاری‌های کوتاه مدت
• حساب‌ها و اسناد دریافتنی تجاری
• پیش‌پرداخت‌ها

دارایی‌های غیر جاری شامل موارد زیر است:

• دارایی ثابت مشهود
• دارایی نامشهود
• سرمایه گذاری بلند مدت

ارزش خالص دارایی (NAV)

ارزش خاص دارایی (Net Asset Value) یکی از نکته‌های مهم در ارزش گذاری سهام است. خرید واحدهای صندوق به معنی سهیم شدن در دارایی‌های صندوق است. ارزش این دارایی‌ها نیز با توجه به شرایط بازار دائما تغییر می کند. برای مثال، بخشی از دارایی‌های صندوق که به سهام شرکت‌ها اختصاص ‌یافته، با نوسانات سهام، بالا و پایین می رود. علاوه بر این، سود سهام تقسیم‌ شده توسط شرکت‌ها نیز به منابع صندوق اضافه شده و ارزش دارایی‌های آن و ارزش واحدهای خریداری شده را افزایش می دهد.

بنابراین دارایی‌های هر صندوق به صورت روزانه ارزش گذاری می شود. اگر بدهی‌های صندوق را که عموما شامل بدهی بابت خرید سهام به کارگزاری‌ها و بدهی به ارکان صندوق می شود را نادیده بگیریم، ارزش خالص دارایی صندوق معلوم می شود که با تقسیم آن دارایی بر تعداد واحدهای صندوق، می توانیم ارزش خالص هر یک از واحدها یا (NAV)های صندوق را مشخص کنیم.

سود پیش بینی شده (EPS)

منظور از (EPS) سود اختصاص یافته به هر سهم یک شرکت است که توسط شرکت در ابتدای سال مالی پیش‌بینی می شود. هر شرکت وظیفه دارد سود تخمینی خود را بر اساس نظرات مدیران شرکت تخمین بزند و به سهامداران اعلام کند. (EPS) یا همان سود پیش‌بینی شده، در قیمت سهام تاثیر مستقیم دارد و یکی از فاکتورهای سرمایه گذاران برای خرید یک سهم است. معمولا سود پیش‌بینی شده به صورت نامحسوس اعلام می شود.

تعدیل سود (منفی یا مثبت)

در طی سال ممکن است به دلایل مختلفی، مدیران شرکت‌ها پیش‌بینی اولیه خود را با توجه به شرایط تغییر دهند. اگر سود پیش بینی جدید آن‌ها بیشتر از سود پیش بینی اولیه باشد، تعدیل را مثبت در نظر می گیریم. تعدیل‌های یک سهم می تواند باعث افزایش فشار خرید یا فروش شود و قیمت سهم را دچار نوسانات مختلفی کند.

سود سالیانه

منظور از سود سالیانه، سود یک شرکت بورسی در یک سال مالی است که اخیرا به یکی از ملاک‌های سرمایه گذاران در تحلیل بنیادی تبدیل شده است.

حاشیه سود

حاشیه سود یعنی چند درصد مبلغ فروش شرکت سود است. اگر قیمت تمام شده را از فروش کم کنید و درصد بگیرید حاشیه سود شرکت به دست می آید.

سود عملیاتی

سود عملیاتی نشان دهنده‌ باقیمانده‌ سود بعد از محاسبه‌ تمام هزینه‌های عملیاتی است. علاوه بر قیمت تمام‌ شده‌ کالای فروش رفته، هزینه‌های اداری، عمومی و هزینه‌هایی نظیر اجاره و بیمه، بدهی‌ها، حمل‌ و نقل و کرایه در محاسبه‌ سود عملیاتی در نظر گرفته می شوند.

سود تقسیمی (DPS)

سود تقسیمی به معنی سودی است که پس از کسر مالیات به ازاء هر سهم توسط شرکت‌ها به سهامداران پرداخت می گردد.

نسبت قیمت به درآمد (P/E)

حاصل قیمت سهم به سود می باشد. اگر پی به ای (P/E) بالاتر از عدد 5 بود، نشان دهنده‌ی این است که سهامداران به روند سود دهی آن اعتماد بیشتری دارند و بر این باورند که سود شرکت در سال جاری و یا سال‌های آتی رشد خوبی خواهد داشت و یا گاهی نشان می دهد، سهامداران بر این باورند که سود شرکت خیلی بالاتر از مبلغ اعلامی می باشد و شرکت در اعلام سود، محافظه کاری به خرج داده است. پی به ای‌های پایین‌تر از عدد 5 نشان دهنده این است که سهامداران به آینده شرکت مشکوک هستند و معتقدند شرکت روند سوددهی در سال‌های آتی به حد لازم رشد نخواهد کرد و یا حتی کمتر از مقدار انتظار رفته سود می کند. پی به ای (P/E) پایین یک معنی دیگر دارند، یعنی بازار معتقد است شرکت سود اعلامی خود را خیلی زیاد ارائه داده است و نمی تواند سود خود را به این رقم برساند.

قیمت اسمی سهام

قیمت اسمی سهم همان قیمت اولیه سهم در بازار اولیه است که برای همه سهام‌ها برابر 100 تومان است. قیمت اسمی تنها بیانگر قیمت اسمی سهم است نه قیمت رسمی و واقعی آن سهم. بر روی اوراق هر سهم قیمت اسمی را 100 تومان درج می کنند تا بعدا خود بازار به نسبت عرضه و تقاضا، قیمت را متعادل کند

سرمایه شرکت

سرمایه یک شرکت در بازار بورس تهران از ضرب تعداد سهام آن در عدد 100 تومان به دست می آید. همچنین برای تعیین تعداد سهام یک شرکت، سرمایه آن را تقسیم بر عدد 100 تومان می کنند.

تحلیل بنیادی، قیمت و ارزش

یکی از بهترین کاربردهای تحلیل بنیادی، تمرکز و توجه آن روی قیمت و ارزش است. در ادبیات مالی بین ارزش و قیمت تفاوت مهمی وجود دارد. قیمت سهام همان مبلغی است که روی تابلو بورس درج شده و ما در معاملات آن را پرداخت می کنیم. اما ارزش سهام، همان چیزی است که در تحلیل بنیادی به آن می ‌پردازیم و علت قدرت روش تحلیل بنیادی، همین مورد است.

برای مثال ممکن است امروز قیمت یک سهم روی تابلوی معاملات حوالی 800 تومان باشد. اما با محاسبات ما طی تحلیل بنیادی که انجام داده‌ایم ارزش همین سهم 1200 تومان گزارش شده باشد. بنابراین با استفاده از تحلیل بنیادی متوجه خواهیم شد که سودی بیش از ۵۰ درصد به خریداران داده می شود.

تعریف ترازنامه

ترازنامه‌های مالی معمولا به شکل اسنادی واحد هستند ولی گاهی نیز به دو صورت منتشر شوند و ترازنامه اول حاوی اطلاعات بسیار دقیقی از عملکرد جز به جز شرکت باشد و فقط در اختیار مدیریت شرکت باشد و آن‌ها را در تصمیم گیری‌های مختلف کمک کند و ترازنامه مالی دیگری که حاوی اطلاعات کلی‌تر عملکرد باشد، در اختیار اشخاص ذیحق، ذینفع و ذیعلاقه شامل سرمایه گذاران خصوصی، اعطا کنندگان تسهیلات مالی، مقامات مالیاتی و… گذاشته شود. ترازنامه معمولا در پایان سال مالی شرکت ارائه می شود. شرکت‌ها از طریق محاسبات ترازنامه و طبق عملکرد سالیانه خود تعیین می کنند که سود یا زیان ایجاد شده چقدر است.

اگر یک شرکت در مدت زمان یک سال مالی خود سودده باشد، در جلسات هیئت مدیره در مورد میزان سود برای اعطا به سهامداران تصمیم گیری می شود. پس از آن مبلغ موردنظر پرداخت می شود و میزان سود موردنظر نیز در داخل ترازنامه عینا ذکر خواهد شد.

( برای شروع فعالیت حرفه ای در بازار بورس می توانید از پکیج مقدماتی بورس کار خود را شورع کنید )

بخش‌ها مختلف ترازنامه

ترازنامه‌ها معمولا قالب مشخصی دارند و در تمامی ترازنامه‌ها چند اطلاعات حیاتی ذکر شده‌ است.

دارایی‌ها

در بخش دارایی‌ها، لیست دارای‌های فیزیکی و غیر فیزیکی هر شرکت در پایان سال مالی اعلام می شود. دارایی‌های فیزیکی شامل زمین و املاک، ساختمان‌ها و بناهای فیزیکی، تجهیزات و ماشین آلات و غیره می شود. دارایی‌های غیرفیزیکی هم می تواند شامل وجوه نقد و غیره باشد. وجه اشتراک این دارایی‌ها این است که قابل تبدیل به پول هستند.

دارایی‌های موجود در ترازنامه به صورت کلی به دو نوع دارایی جاری و ثابت تقسیم می شوند. دارایی‌های ثابت دارایی‌هایی هستند که به سختی می توانند تبدیل به پول نقد شوند. به عنوان مثال ساختمان اصلی یک شرکت نوعی دارایی است که شرکت برای حیات به آن نیاز دارد و نمی توان به راحتی آن را تبدیل به پول نقد کرد. نوع دیگری از دارایی وجود دارد که دارایی ثابت نامشهود است. اریی‌های ثابت نامشهود نوعی از دارایی ثابت است که نشان‌دهنده سرمایه گذاری بلند مدت در شرکت است.  حق اختراع و سر قفلی از جمله این نوع دارایی‌ها است. در مقابل، دارایی‌های جاری، دارایی‌هایی هستند که قدرت نقد شوندگی بالایی دارند و به صورت کلی یا به شکل نقد وجود دارند و یا در مسیر نقد شدن قرار دارند. به عنوان مثال، وجه نقد، سرمایه گذاری‌های کوتاه مدت، اوراق بهادار و سهام می توانند جزوی از این دارایی‌ها باشند.

بدهی‌ها

یکی دیگر از بخش‌هایی که در ترازنامه‌های مالی ذکر می شود، بدیهی‌ها هستند. این بدهی‌ها تعهدات شرکت به بستکاران را شامل می شود. به طور کلی دو نوع بدهی وجود دارد. دسته اول بدهی‌ها آنهایی هستند که به بدهی‌های جاری هستند و در یک چرخه طی ساز و کار عادی یک شرکت، باید پرداخت شوند. بدهی‌هایی که مدت زمان بیشتری است که پرداخت نشده‌اند، در اولویت پرداخت قرار دارند. معمولا این نوع بدهی‌ها از طریق دارایی‌های جاری پرداخت می شوند.

نوع دیگری از بدهی‌ها وجود دارند که بدهی‌های بلندمدت  یا بدهی‌های غیرجاری هستند که در یک بازه زمانی طولانی‌تر از یک سال مالی پرداخت می شوند. برخی از انواع این بدهی‌ها شامل وام بلند مدت پرداختنی، اسناد بلند مدت پرداختنی و اوراق قرضه بلند مدت هستند.

حقوق صاحبان سهام

حقوق صاحبان سهام نیز بخش دیگری است که در داخل ترازنامه‌ها دیده می شود. از آن جایی که ترازنامه‌ها در دسترس سهامداران قرار می گیرد و این سهامداران قرار است که حاصل کار شرکت را مشاهده کننده، این بخش یکی از مهم‌ترین بخش‌های هر ترازنامه محسوب می شود. حقوق صاحبان سرمایه خود به زیربخش‌های مختلفی تقسیم می شود. این زیر بخش‌ها را در دسته‌های زیر دسته بندی می کنند:

• سرمایه قانونی
• میزام افزایش سرمایه
• صرف سهام
• اندوخته قانونی
• سایر اندوخته‌ها
• سود و زیان انباشته
• سهام خزانه
• مازاد تجدید ارزیابی موجودی ها

محل انتشار ترازنامه

در بورس ایران، ترازنامه‌ها در سایتی موسوم به سایت کدال در پایان سال مالی هر شرکت منتشر می شود. افرادی که سهامدار یک شرکت هستند، معمولا این ترازنامه‌ها را به صورت رایگان از این وبسایت دولتی دانلود می کنند و آن را مطالعه می کنند تا وضعیت فعالیت شرکت مشخص شود. در صورتی که عملکرد شرکت نامناسب باشد، سهامداران خُرد معمولا اقدام به فروش سهام خود می کنند و در صورتی که ترازنامه سود زیادی را نشان بدهد، معمولا درخواست‌ها برای خرید سهام بیشتر می شود.

ترازنامه‌ها فقط مورد استفاده سهامداران شرکت نیستند. افرادی که علاقمند به تحلیل مالی هستند، شرکت‌های سبدگردان، صندوق‌های سرمایه گذاری، بازرسان دولتی و حتی کارشناسان سازمان بورس و غیره نیز علاقمند به مطالعه ترازهای مالی شرکت‌ها هستند چرا که ترازمالی چکیده اطلاعات و اتفاقات گذشته یک سال عملکرد یک شرکت است.

معادله ترازنامه

ترازنامه‌ها متشکل از دارایی‌ها، بدهی‌ها و حقوق سرمایه داران هستند. رابطه بین این سه مولفه در ترازنامه‌ها به شکل زیر تعیین می شود:

دارایی‌ها = بدهی‌ها + حقوق صاحبان سهام

این معادله در تمامی ترازنامه‌ها صادق است و اطلاعات مهمی را می توان از آن استخراج کرد. این معادله نشان می دهد که یک شرکت در چه مواردی وجه پرداخت کرده (دارایی‌ها)، در چه مواردی وجه قرض کرده (بدهی‌ها) و چقدر از سهامداران دریافت کرده است (حقوق صاحبان سهام).

مثلا اگر یک شرکتت 100 میلیون تومان وام دریافت کرده باشد، 100 میلیون تومان به دارایی‌های آن اضافه شده است و از طرف دیگر 100 میلیون تومان نیز به بدهی‌های آن اضافه شده است. به این ترتیب دو طرف فرمول به یک اندازه کم و زیاد می شوند و فرمول برقرار می شود. افزایش و کاهش سهم سهامداران نیز به همین شکل در فرمول صادق است. مثلا اگر حقوق سهامداران ده برابر شود، در دارایی‌ها اثر خود را نمایان خواهد کرد و میزان دارایی‌های شرکت بیشتر خواهد شد. دارایی شرکت نیز در صورتی بیشتر خواهد شد که بدهی‌ها کمتر بشود و یا حقوق سهامداران افزایش پیدا کند.

معمولا به مجموع بدهی‌های غیرجاری و حقوق صاحبان سهام ساختار سرمایه گفته می شود که اصلی اساسی در تحلیل بنیادی محسوب می شود. در صورتی که یک شرکت ساختار سرمایه خود اصلاح کند، به معنی این است که قرار است بسیاری از بدهی‌های بلندمدت خود را تصفیه کند و یا مبلغ در گردش صاحبان سهام را افزایش بدهد. به مجموع بدهی‌های جاری و غیرجاری و حقوق صاحبان سهام، ساختار مالی گفته می شود و این مولفه نیز در تحلیل بنیادی مورد استفاده قرار می گیرد.

ترازنامه، صورتی برای سنجش وضعیت مالی شرکت‌ها

ترازنامه‌ها یکی از روش‌هایی هستند که وضعیت مالی یکی شرکت را نشان می دهند. در صورتی که یک شرکت بدهی‌های فراوانی داشته باشد یا عملکرد مناسبی نداشته باشد، با یک نگاه ساده به ترازنامه این مسئله مشخص خواهد شد. همچنین در صورتی که شرکت عملکرد مناسبی داشته باشد، این مسئله نمایان خواهد شد. ترازنامه‌ها یکی از مهم‌ترین اسنادی است که نقص در آن می تواند شفافیت عملکرد یک شرکت را زیر سوال ببرد. به همین دلیل است که طبق قانون، همه شرکت‌ها موظف هستند که ترازنامه‌های مالی خود را منتشر کنند تا شفافیت عملکرد یک شرکت بالاتر برود و به خوبی عملکرد مالی آن مشخص شود. در صورتی که یک شرکت ترازنامه‌های مالی خود را منتشر نکند طبق قانون با آن برخورد خواهد شد.

ترازنامه‌ها و تحلیل بنیادی

تحلیل بنیادی نوعی از تحلیل بلندمدت است که تمرکز آن برخلاف تحلیل تکنیکال، روی فعالیت‌های بلندمدت شرکت‌ها است. از آن جایی که ترازنامه‌ها به صورت دقیقی عملکرد مالی یک شرکت را نشان می دهند، به خوبی می توانند در تحلیل بنیادی استفاده شوند. به همین دلیل است که در آموزش‌های تحلیل بنیادی، بخش کاملی در مورد نحوه استفاده از ترازنامه‌ها وجود دارد. البته ترازنامه‌ها تنها اسناد مورد استفاده در تحلیل بنیادی نیستند، بلکه به عنوان یکی از صورت‌های مالی می توانند مورد استفاده قرار بگیرند و اطلاعات مهمی از داخل آن استخراج شود.

تحلیلگران بنیادی برای ارزیابی و محاسبه نسبت‌های مالی مهم همچنین تحلیل عملکرد گذشته و آینده یک شرکت از ترازنامه و سایر صورت‌های مالی استفاده می کنند که یکی از مهم‌ترین این صورت‌های مالی ترازنامه است. از هر بخش ترازنامه می توان اطلاعاتی مانند عملکرد شرکت در گذشته و میزان رشد آن در آینده اطلاعاتی به دست آورد و گاهی نیز از مقایسه ترازنامه در چند سال، می توان عملکرد بلندمدت یک شرکت را به راحتی محاسبه کرد.

یکی دیگر از استفاده‌های ترازنامه، در تحلیل بنیادی یک صنعت خاص است. تحلیلگران با کنار هم گذاشتن ترازهای مالی شرکت‌های مختلف حاضر در یک صنعت خاص، می توانند به این نتیجه برسند که صنعت موردنظر پتانسیل سرمایه گذاری را دارد یا خیر و اگر دارد، میزان سوددهی آن چقدر می تواند باشد.

تعریف صورت سود و زیان

صورت سود و زیان خلاصه‌ای از درآمدها و هزینه‌های یک شرکت است که در بازه‌های زمانی مختلفی (1 ماهه تا یک ساله) منتشر می شود. این صورت مالی در واقع عواقب تصمیمات مدیران یک شرکت و نحوه مدیریت آن‌ها را در این بازه زمانی نشان می دهد و می تواند یکی از مولفه‌های اساسی برای قضاوت بر عملکرد شرکت است.

صورت درآمد شامل چهار مولفه اصلی درآمد، هزینه، سود و ضرر است. تفاوتی بین رسیدهای نقدی و غیر نقدی (فروش نقدی در مقابل فروش اعتباری) یا پول نقد در مقابل پرداخت غیر نقدی (خریدهای نقدی در مقابل خریدهای اعتباری) در آن وجود ندارد. این صورت مالی با بیان جزئیات فروش شروع می شود و سپس حاوی نحوه محاسبه درآمد خالص و در نهایت سود هر سهم (EPS) نیز هست. در اصل، صورت سود و زیاد، نشان می دهد که چگونه درآمد خالص حاصل از شرکت به سود خالص (سود یا ضرر) تبدیل می شود.

درآمد

درآمد را نباید با رسیدها اشتباه گرفت. درآمد معمولاً در دوره‌ای که فروش انجام می شود یا خدمات ارائه می شود، حساب می شود. رسید وجهی است که دریافت می شود و در هنگام دریافت پول، حساب می شود. به عنوان مثال، مشتری ممکن است در یک تاریخ مشخص کالا/خدمات را از یک شرکت بگیرد، که منجر به درآمد در آن ماه خواهد شد. به دلیل شهرت خوب وی، ممکن است شرکت به مشتری پنجره پرداخت 30 روزه بدهد. در این حالت درآمد و رسید کاملا متفاوت هستند.

درآمدها را معمولا به دو شکل دسته بندی می کنند که شامل درآمدهای عملیاتی و درآمدهای غیرعملیاتی می شود.

درآمد عملیاتی

درآمد حاصل از فعالیت‌های اصلی اغلب به عنوان درآمد عملیاتی شناخته می شود. برای شرکتی که محصول را تولید می کند  یا برای عمده فروش، توزیع کننده یا خرده فروشی که مشغول فروش آن محصول است  درآمد حاصل از فعالیت‌های اصلی به درآمد حاصل از فروش محصول اشاره دارد. به همین ترتیب، برای یک شرکت در زمینه ارائه خدمات، درآمد حاصل از فعالیت‌های اصلی به درآمد یا پول‌های دریافت شده در ازای ارائه آن خدمات اشاره دارد.

درآمد غیرعملیاتی

درآمدهای حاصل از فعالیت‌های تجاری ثانویه و غیر اصلی غالباً به درآمدهای غیرعملیاتی مشهور هستند. این درآمدها از درآمدهایی که خارج از خرید و فروش کالاها و خدمات هستند، به دست می آیند و ممکن است شامل درآمد حاصل از سود سرمایه شرکت در بانک، سود حاصل از اجاره دادن دارایی‌های تجاری، درآمد حاصل از مشارکت‌های استراتژیک مانند رسید پرداخت حق امتیاز باشد.

سود

سود مولفه‌ی دیگری است که در صورت سود و زیان همه شرکت‌ها وجود دارد. سود شامل درآمدهای خالص بعد از کسر هزینه‌ها است و به شکل‌های گوناگونی دسته بندی می شود:

• سود ناویژه: این نوع سود یا زیان از کسر درآمدهای عملیاتی شرکت و بهای تمام شده به دست می آید. این سود یا زیان نشان دهنده این است که درآمدهای تولیدی شرکت پس از کسر هزینه‌های مستقیم مرتبط با تولید برای شرکت چه وجه نقدی را به همراه داشته است.
• سود عملیاتی: سود یا زیان عملیاتی نتیجه اضافه یا کسر سایر درآمدها یا هزینه‌های عملیاتی به سود یا زیان ناویژه است.
• سود ویژه: این نوع سود یا زیان نشان‌دهنده ارزش به دست آمده نهایی شرکت در یک دوره مالی است که صورت سود و زیان در داخل آن تعریف شده است. این گزارش پس از کسر یا اضافه نمودن درآمدها و هزینه‌های غیر عملیاتی و هزینه‌های مالی بدست می آید. اگر از عدد حاصله مالیات کسر شود، سود یا زیان ویژه بعد از کسر مالیات  بدست می آید.

هزینه ها و ضررها

هزینه برای ادامه فعالیت و تبدیل سود به عنوان نوعی خرج شناخته می شوند. از آن جا که برخی از هزینه‌ها می تواند جریمه‌های مالیاتی به همراه داشته باشد، بسیاری از شرکت‌ها به دنبال تبدیل آن‌ها به سود پیش از اتمام سال مالی هستند تا بتوانند از جریمه‌های مالیاتی فرار کنند.

هزینه‌های فعالیت اصلی

کلیه هزینه‌هایی که برای بدست آوردن درآمد عملیاتی عادی مربوط به فعالیت اصلی تجارت انجام می شود. این هزینه‌ها شامل هزینه کالاهای فروخته شده (COGS)، هزینه‌های عمومی و اداری (SG&A)، استهلاک و هزینه های تحقیق و توسعه (تحقیق و توسعه) می شوند. همچنین موارد معمولی مانند دستمزد کارمندان، کمیسیون فروش و هزینه‌های مربوط به برق مانند برق و حمل و نقل نیز می توانند در این دسته قرار بگیرند.

هزینه‌های فعالیت ثانویه

کلیه هزینه‌های مربوط به فعالیت‌های تجاری غیر اصلی، مانند سود پرداخت شده به وام در این دسته قرار می گیرند.

زیان به عنوان هزینه

کلیه هزینه‌هایی که به سمت ضرر به دارایی‌های بلند مدت پیش می روند در این دسته قرار می گیرند.

در حالی که درآمد و هزینه‌های اولیه بینشی از چگونگی عملکرد اصلی شرکت را ارائه می دهند، درآمد و هزینه‌های ثانویه مربوط به مشارکت شرکت و تخصص آن در مدیریت فعالیت‌های موقت و غیر اساسی است.

روش محاسبه صورت سود و زیان

این صورت مالی معمولا به دو روش تهیه می شود. در روش اول جمع درآمدها و جمع هزینه‌ها در زیر آن ذکر می شود. حاصل تفاضل آنها سود یا زیان قبل از کسر مالیات است. این روش به روش تک مرحله‌ای مشهور است.

در شکل دیگر درآمدهای عملیاتی و هزینه‌های عملیاتی در زیر هم درج می شوند. تفاضل این دو مولفه، سود یا زیان  ناویژه را نشان می دهد. پس از این مولفه‌ها، درآمدهای غیر عملیاتی  و هزینه‌های غیر عملیاتی مشاهده می شوند. حاصل تفاضل این دو آیتم را از سود ناویژه کم خواهند شد و سود یا زیان قبل از مالیات را نشان می دهد. با کسر مالیات به سود یا زیان بعد از کسر مالیات یا سود یا زیان ویژه به‌دست می آید. این روش به روش چند مرحله‌ای محاسبه صورت  سود و زیان مشهور است.

صورت سود و زیان و استفاده از آن در تحلیل بنیادی

تحلیل بنیادی تحلیلگر را ملزم می کند به هرگونه علامتی که شرکت از نظر پیشرفت یا پسرفت مالی انجام می دهد، توجه کند. صورت سود و زیان می تواند برخی از اساسی‌ترین فاکتورها برای تحلیلگران را ارائه بدهد. سرمایه گذاران با خرید سهام، بخشی از درآمد و سود آینده شرکت را در اختیار دارند. این تحلیل، اطمینان حاصل می کند که شرکت با ایجاد سود، معامله خود را حفظ کرده است. اینجاست که صورت درآمد یک فاکتور کلیدی محسوب می شود.

شرکت‌هایی که در بورس اوراق بهادار مانند بورس اوراق بهادار تهران حضور دارند و یا از عموم مردم وام می گیرند، ملزم به صدور این صورت مالی هستند تا سرمایه گذاران بتوانند به خوبی در مورد آن‌ها تصمیم بگیرند. صورت درآمد با جزئیات کامل نحوه عملکرد شرکت در طی هر سه ماه و کل سال را بیان می کند و سرمایه گذاران با مطالعه آن می توانند تصمیم بگیرند که سهام بیشتری بخرند، یا سهام خود را بفروشند.

هیچ دو صورت سود و زیانی یکسان به نظر نمی رسند و تفاوت‌های ظریف می تواند باعث مقایسه صورت حساب درآمد یک شرکت مسئله دیگر شرکت‌ها شود. صورت‌های مالی مانند صورت سود و زیان و درآمد نیز بسته به حوزه فعالیت شرکت می تواند کمی متفاوت باشد. خوشبختانه برای سرمایه گذاران دسترسی به این صورت‌های مالی از طریق وبسایت‌هایی مانند کدال امکان پذیر است.

یکی دیگر از مزایای استفاده از صورت سود و زیان، شناخت حوزه فعالیت شرکت‌ها است. از آن جایی که شرکت‌ها در حوزه‌های مختلفی حضور دارند، افراد تحلیلگر و آن‌هایی که به دنبال ورود (و حتی خروج) از حوزه‌های خاص صنعت هستند، می توانند با استفاده از صورت سود و زیان، به درک عمیقی از یک حوزه در صنعت برسند و ببینند که آیا حوزه مربوطه برای سرمایه گذاری مناسب هست یا خیر. و در صورتی که مناسب باشد، میزان سود آن چقدر است. به بیان بهتر، استفاده از صورت سود و زیان شرکت‌ها می توانند در کنار یکدیگر قرار بگیرند و میزان سوددهی صنایع مختلف را در مقایسه با هم نشان بدهند. در صورتی که یک صنعت به میزان سود کمتری برسد یا زیان بیشتری داشته باشد، می تواند یک سرمایه گذار را مجاب کند که سهام خود را بفروشد و به صنعت دیگری وارد شود.

تعریف مجامع بورسی

کار مجامع بورسی این است که تمام مدیران و سهامداران یک شرکت سهامی را برای تعیین وضعیت شرکت و گفت و گو جمع کند. تشکیل گردهمایی باعث می شود تا شرکت‌ها با سهامداران خود آشنا شوند و با آن‌ها تبادل نظر کنند. برای اینکه بتوانید در این گردهمایی‌ها شرکت کنید، باید سهام زیادی را از آن شرکت در اختیار داشته باشید و خرده سهامداران نمی توانند در این گردهمایی‌ها شرکت کنند، اما یک با دو نفر می توانند، با نمایندگی از تمامی خرده فروشان وارد گردهمایی شوند.

( برای شروع فعالیت حرفه ای در بازار بورس می توانید از پکیج مقدماتی بورس کار خود را شورع کنید )

چند نوع مجمع شرکت‌ها

شرکت‌ها برای تعیین وضعیت و رسیدن به اهداف خود سه نوع مجمع بورسی را در نظر گرفته‌اند.

به طور کلی، شرکت‌ها برای تعیین وضعیت و اهداف خود سه نوع مجمع بورس را در نظر می گیرند؛ مجامع بورس عادی سالیانه، مجمع عمومی فوق العاده و مجمع عمومی موسس. در ادامه انواع مجامع بورسی را به شما معرفی می کنیم و توضیحات مختصری را درباره آن‌ها به شما ارائه می دهیم.

مجمع عمومی عادی سالیانه

این مجتمع برای رسیدگی به گزارشات مدیران، تخصیص سود نقدی به سهامداران و صورت‌های مالی شرکت تشکیل می شود. طبق دستور سازمان بورس و قانون تجارت کشور، زمان برگزاری این مجمع باید حداکثر 4 ماه بعد از پایان یافتن سال مالی هر شرکت تشکیل شود. همچنین این مجمع تنها یک باز در سال برگزار می شود و اهمیت بیشتری نیز نسبت به مجامع بورسی دیگر دارد..

مجمع عمومی موسس

پایه و بنیان یک شرکت به این مجمع وابسته است. یک شرکت زمانی که ثبت شد و برای فروش سهام خود اقدام کرد، باید برای پست‌های مهم شرکت افرادی را تعیین کند. در این مجمع بنیان‌گذاران و سهامداران شرکت برای انتصاب اولین مدیران شرکت حاضر می شوند. وظایف این مجمع را در زیر به شما گفته‌ایم:

• انتخاب اولین مدیران و بازرسان شرکت
• تصویب کلیات طرح اساسنامه شرکت و اصلاح آن
• رسیدگی به گزارشات مدیران و موسسین و تصویب آن در صورت لزوم

مجمع عمومی فوق العاده

یکی دیگر از مجمع سهام‌ها که کارهای بسیار مهمی برای انجام دارد، مجمع عمومی فوق العاده نام دارد. همانطور که از نام این مجمع پیداست، فقط در زمان‌های خاص و در هر تاریخی که شرکت تعیین کند، قابلیت برگزاری دارد. به طور کل در این مجمع در خصوص مسائل مهمی مثل افزایش سرمایه شرکت، انحلال شرکت، تغییر در قوانین و منشورهای شرکت، تصمیم‌گیری‌های مهم و غیره بحث می شود. این نکته را فراموش نکنید که فقط سهامدارانی می توانند در این مجمع شرکت کنند که مقدار زیادی سهم در اختیار داشته و از حق رای برخوردار هستند. لازم به ذکر است که تغییرات در اساسنامه و همچنین اتخاذ تصمیم‌های مهم برای شرکت تنها با دو سوم آرای سهامداران و رای دهندگان امکان‌پذیر است.

روش آگاهی سهامداران از مجامع بورسی

روزنامه‌هایی که انتشار زیاد دارند، اصلی‌ترین منبع اطلاع رسانی مجمع شرکت‌های بورسی هستند. شرکت‌هایی که اقدام به فروش سهام کرده‌اند، موظف هستند که تاریخ مجامع خود را از طریق روزنامه‌ها و پایگاه‌های اینترنتی معتبر به اطلاع شهروندان برسانند. در غیر این صورت سهامداران می توانند از حق شکایت خود استفاده کنند. معمولا، زمان برگزاری مجمع‌های موسس در وب سایت شرکت‌ها درج می شوند. این موضوع را در نظر بگیرید که تاریخ مجمع عمومی عادی سالیانه حداکثر 4 ماه پس از پایان سال مالی شرکت‌ها می باشد. این نکته را در نظر بگیرید که سال مالی اکثر شرکت‌ها در اسفندماه به اتمام می رسد، زمان برگزاری مجمع عمومی عادی در خرداد ماه یا تیر ماه می باشد.

نکات مهم مجامع بورسی شرکت‌ها

نکاتی مهم درباره نحوه برگزاری و جلسات مجامع شرکت‌ها وجود دارد که بد نیست آن‌ها را بدانید. مهم‌ترین نکته، در خصوص نحوه اطلاع رسانی مجامع از سوی شرکت‌ها است

نحوه اطلاع رسانی: همانطور که گفتیم پایگاه اطلاع رسانی مجامع شرکت‌ها، روزنامه‌ها و سایت‌های اینترنتی هستند. اما، روزنامه خاصی وجود دارد که شرکت‌ها زمان مجامع  از آنجایی که این روزها کسی سراغ دکه‌های روزنامه فروشی نمی رود، بهتر است برای دریافت اطلاع دقیق از زمان برگزاری با پشتیبانی شرکت تماس بگیرید.

برخی دیگر از نکات مهم در این زمینه عبارتند از:

• برگزاری جلسات توسط هیئت مدیره: جلسات مجامع بورسی تنها از سوی هیئت مدیره مرکب از رئیس، منشی و دو ناظر برگزار می شود.
• حضور نماینده قانونی صاحبان سهم در گردهمایی: تمامی نمایندگانی که دارنده سهام هستند، می توانند با داشتن حق رای در جلسات شرکت حضور پیدا کنند. سعی کنید این موضوع را که به شما می گوییم فراموش نکنید؛ آن موضوع این است که حتما از نحوه دریافت سود تقسیمی و زمان ارائه آن در این شرکت‌ها اطلاعات کسب کنید.
• رئیس کل وظیفه دعوت از سهامداران برای تشکیل جلسه را بر عهده دارد.: معمولا، این رئیس است که باید دستور برگزاری جلسه را بدهد، اما در برخی مواقع بازرس نیز می تواند بنا به مناسب بودن شرایط اقدام به برگزاری مجمع کند.

شرکت در مجامع بورسی شرکت‌های سهامی

بهترین زمان برای شرکت کردن در مجامع این شرکت‌ها زمانی است که روند بازار سرمایه صعودی است، زیرا حضور سهامداران در این مجمع‌ها می تواند بر روند صعودی قیمت‌ها تاثیر بگذارد. در موقعی که شما اقدام به شرکت در مجامع می کنید، در واقع این موضوع را پذیرفته‌اید که این شرکت‌ها به همه وعده‌های خود عمل کرده‌اند و در نتیجه به دلیل خوشبینی و ورود نقدینگی جدید به بازار به آن‌ها کمک می کنید تا یک بازگشایی خوب دیگر را داشته باشند.

اما، وقتی که روند قیمت در بازار نزولی باشد، بهتر است در چنین مجامعی شرکت نکنید. زیرا در چنین وضعیتی هرگز انتظار بازسازی یک روند مناسب از طرف شرکت وجود نداشته و حضور شما باعث به بیشتر شدن فشار عرضه می شود؛ به طوری که میزان تقاضا برای خرید سهم بسیار پایین است و در نتیجه عرضه بیش از حد باعث کاهش بیشتر قیمت‌ها می شود.

تصمیمات مجامع بورسی شامل چه کسانی می شود؟

زمانی که شرکت سهام اقدام به برگزاری یکی از سه مجمع گفته شده می کند، برخی از افراد با رای‌های خود (مقدار حق رای در اساس نامه شرکت تعیین شده است) تصمیم گیری می کنند. در واقع، در اکثر مجمع همچین سهامدارانی وجود دارد که با رای دادن تصمیمات نهایی را آن‌ها می گیرند. یک قانون همگانی وجود دارد که می گوید زمانی که بیش از دو سوم سهامداران به یک لایحه رای بدهند در واقع آن لایحه به تصویب رئیس مجمع و بازرسان خواهد رسید.

البته، در بعضی از شرکت‌ها یک رای ویژه دارند که به آن حق وتو می گویند، اما اگر این رای در اساسنامه در نظر گرفته نشود، رئیسان و بازرسانان نیز حق این رای را ندارند.

تغییر قیمت سهام بعد از برگزاری مجامع بورسی

زمانی که یک مجمع تقسیم سود برگزار می شود، قیمت‌ها نوساناتی را به خود می ‌بینند. این قیمت برابر است با قیمت قبل از برگزاری مجمع، منهای میزان سودی که در این جلسه در بین سهامداران تقسیم شده است. این نکته را فراموش نکنید که هیچوقت نباید ثروت سهامداران قبل و بعد از شرکت در مجامع شرکت‌ها تغییر کند. پس قیمت پایه و ارزش سهام همان قیمتی است که قبل از برگزاری مجمع مشخص شده است. به طور مثال، قیمت هر سهم قبل از برگزاری مجمع برابر با 5000 تومان بوده است. بعد از مجمع مبلغ 500 تومان به عنوان سود به سهامداران تعلق می گیرد. از این طرف، قیمت هر سهم اکنون 5500 تومان است.

سهم شرکت قبل و بعد مجمع

الان که با عملکرد هر شرکت و نحوه قیمت گذاری هر سهم بعد از برگزاری مجمع آشنا شده‌اید، زین پس توانایی این را دارید که میزان سهم شرکت را قبل و بعد از مجمع را محاسبه کنید. معمولا، بعد از برگزاری مجامع بورسی قیمت سهم کمتر از مقدار اولیه خود می شود. زیرا با برگزار کردن این جلسه‌ها، وضعیت سود و نحوه دریافت سود مجمع را مشخص می شود و سهام قسمتی از منافع خود را خود را از دست می دهد. با درک این موضوع یک سهامدار به راحتی می تواند در خصوص مواردی مثل موارد زیر تصمیم بگیرد:

• آیا قبل از برگزاری مجمع سهم خود را بفروشد یا خیر؟
• آیا پس از مجمع مجددا اقدام به خرید سهم کند یا خیر؟

بطور کل تا زمانی که از مفاهیم بورسی مطلع نشوید، هیچوقت نمی توانید با رویدادهای بازار سرمایه کنار بیایید؛ زیرا با برگزاری بعضی از مجمع‌ها ممکن است یک سهم به دلیل اختصاص سود به سهامداران اصلی، کاهش زیادی داشته باشد؛ به طوری که اگر یک تریدر خوب نباشیم خیلی زود ضرر بسیاری می کنیم؛ ضرری که ممکن است علاقه شما را در اولین تجربه سرمایه گذاری از بین ببرد.

تعریف افزایش سرمایه

سهام سرمایه تعدادی از سهام است که می تواند تا پایان فعالیت شرکت توسط سهامداران نگه داشته شود. میزان سهام سرمایه‌ای که یک شرکت صادر می کند معمولاً در ابتدا در منشور شرکت خود ذکر شده است. منشور همان سند حقوقی است که در آغاز فعالیت یک شرکت تنظیم می شود و در دسترس سهامداران قرار می گیرد. با این حال، یک شرکت معمولاً حق دارد با تصویب هیئت مدیره خود میزان سهام خود را برای صدور آن افزایش دهد. همچنین، در کنار حق انتشار سهام بیشتر برای فروش، یک شرکت حق دارد سهام موجود را از سهامداران خریداری کند. سرمایه گذاران می توانند اطلاعات مربوط به سرمایه شرکت را در بخش سهام سهامداران ترازنامه خود بیابند.

علل افزایش سرمایه شرکت

افزایش سرمایه یکی از راه‌های تامین نقدینگی برای شرکت است. شرکت‌هایی که قصد دارند فعالیت خود را گسترش بدهند یا به هر دلیلی نیازمند این هستند که پول بیشتری را جذب کنند، اقدام به افزایش سرمایه می کنند. گاهی این کار به خاطر اصلاح و بهبود ساختار مالی شرکت است.

تامین مالی به راه‌های مختلفی انجام می شود. وقتی که یک شرکت قصد داشته باشد سرمایه و نقدینگی خود را افزایش بدهد، تعداد سهم جدیدی منتشر می شود و این سهام به متقاضیان جدید عرضه می شود تا خریداری شوند. با خرید این سهام، تعداد سرمایه گذاران بیشتر شده و سرمایه شرکت دچار افزایش می شود.

مراحل افزایش سرمایه

افزایش سرمایه در داخل شرکت و توسط اعضای دارای توانایی تصمیم گیری در آن تعیین می شود. مراحل افزایش سرمایه به شرح زیر هستند

پیشنهاد از طرف اعضای هیات‌مدیره

در اولین مرحله، هیات‌مدیره شرکت، در جلساتی که دارند به اجماع می رسند که شرکت باید سرمایه خود را افزایش بدهد. این آگهی در سامانه کدال با عنوان «پیشنهاد هیئت مدیره به مجمع عمومی فوق العاده در خصوص افزایش سرمایه» درج خواهد شد و تمامی افرادی که به این سامانه دسترسی داشته باشند آن را می بینند. افزایش سرمایه نیازمند مجوز از سوی سازمان بورس و سهامداران است و به همین دلیل است که در سامانه کندال در دسترس عموم قرار می گیرد. در این آگهی تعیین می شود که سرمایه قرار است به چه مبلغی افزایش پیدا کند، راه افزایش چیست و علت مطرح شدن پیشنهاد افزایش سهم چه بوده است.

( برای شروع فعالیت حرفه ای در بازار بورس می توانید از پکیج مقدماتی بورس کار خود را شورع کنید )

نظر بازرس قانونی

بعد از این که آگهی افزایش سرمایه در سامانه ثبت شد، نوبت به بازرس و حسابرس قانونی می رسد که نظرشان را در مورد طرح توجیهی ارائه‌شده بیان کنند. این افراد طبق نظر کارشناسی خود، اعلام می کنند که انجام این کار به سود شرکت است یا باعث ضرردهی می شود. نتیجه این عمل در سامانه کندال ثبت خواهد شد و در معرض دید سهامداران قرار می گیرد.

صدور مجوزهای قانونی از طرف سازمان بورس

سازمان بورس اوراق بهادار تهران پس از مشاهده گزارش بازرس قانونی و مدارک ارائه شده، در صورت موافقت مجوز لازم را صادر می کند. این صدور مجوز نیز در داخل سامانه کندال درج خواهد شد. حال که مجوز افزایش سرمایه صادر شده است، شرکت می تواند از راه‌های مختلف سرمایه خود را جذب کند.

مجمع عمومی فوق‌العاده

پس از این مرحله، اعضای هیئت مدیره در مجمعی با نام مجمع عمومی فوق العاده دور هم جمع می شوند تا پیش نیازهای جذب سرمایه را فراهم کنند. نتیجه این مجمع نیز در داخل سامانه کندال به اطلاع عموم می رسد.

پس از این مرحله، طبق قوانین هرگونه خرید و فروش نماد موردنظر به‌طور موقت متوقف می شود تا مجمع عمومی برگزار شود. پس از آن سهامداران در مجمع عمومی، می توانند نظر خود را اعلام کنند و با توجه به گزارشات ارائه شده، دلایل و پیش بینی‌ها اعلام کنند که با افزایش سرمایه موافق یا مخالف هستند. این سرمایه داران افرادی هستند که سرمایه خود را هنوز نگه داشته‌اند و افرادی که سهام خود را پیش از بسته شدن فروخته‌اند حق شرکت در این رای گیری را نخواهند داشت. در صورتی که رای گیری به حدنصاب برسد و نتیجه مثبت باشد، در سایت کندال اعلام خواهد شد و نماد (با قیمت جدید) بازگشایی می شود.

روش‌های افزایش سرمایه

چهار روش کلی برای افزایش سرمایه وجود دارد که انتخاب بین این روش‌ها بر عهده اعضای هیئت مدیره است.

افزایش سرمایه از محل سود انباشته

سود انباشته پولی است که شرکت‌ها از داخل سود به صورت سالیانه کنار می گذارند. طبق قانون همه شرکت‌ها باید چنین سرمایه‌ای داشته باشند. استفاده از این سود یکی از روش‌های افزایش سرمایه است. وقتی شرکت از این سود استفاده می کند، نه سهم جدیدی وارد بازار می کند و نه به تعداد سهامداران افزوده می شود. به این دلیل که سهامداران پولی برای سهام جدید خود پرداخت نمی کنند، به آن سهام جایزه نیز گفته می شود و درواقع میزان انباشته تک تک سرمایه داران افزایش پیدا می کند. با این حال، درصد سود همه سرمایه گذاران ثابت است و فقط حجم آن بالاتر می رود.

افزایش سرمایه از محل آورده‌های نقدی

شرکت‌ها در این روش به دنبال افزایش سرمایه از طریق سودهای خارج شرکت هستند. طبیعی است که اولین گزینه، افزایش سرمایه از طریق سهامداران فعلی است. به سهامداران فعلی شرکت برگه‌هایی تحت عنوان حق تقدم داده می شود. معنی حق تقدم این است سهام‌داران فعلی در افزایش سرمایه نسبت به سایرین تقدم دارند. این سهام‌داران باید در یک بازه زمانی مشخص به میزان مشخصی مقدار سهام خود را افزایش بدهند و نقدینگی به شرکت تزریق کنند.

در صورتی که سهامداری قصد نداشته باشد که چنین پولی را به شرکت تزریق کند، برگه حق تقدم خود را به دیگران می‎فروشد و التزام افزایش سرمایه دیگر برای او وجود ندارد. در صورتی که سهامداری که علاقمند به افزایش نقدینگی نباشد، نتواند خریداری برای برگه حق تقدم خود پیدا کند، شرکت برگه او را در بازار بورس به فروش خواهد رساند و سود آن را به شخص برمی‌گرداند.

افزایش سرمایه از محل تجدید ارزیابی‌ها

شرکت‌ها معمولا به جز سهام و سرمایه نقدی، دارایی‌هایی دارند که دارای قیمت است. مثلا زمین، تجهیزات و ماشین آلات و نوع‌های دیگری از سرمایه گذاری می توانند بخشی از این دارایی‌ها باشند. در روش تجدید ارزیابی، شرکت قیمت‌های این دارایی‌ها را مورد ارزیابی قرار می دهد و این مسئله باعث می شود که در ترازنامه مالی یک شرکت قیمت‌ها به روز شوند. به این ترتیب سرمایه شرکت افزایش پیدا می کند. در این روش، تعداد سهام‌داران و درصد سهم آن‌ها ثابت است بلکه از طریق بررسی‌های حسابداری، سرمایه شرکت افزایش پیدا می کند.

افزایش سرمایه از محل صرف سهام

در این روش، شرکت سهام خود را به مبلغی بیش از قیمت اسمی و از طریق پذیره نویسی به فروش رسانده و تفاوت حاصل از قیمت فروش و قیمت اسمی سهام را، به حساب اندوخته منتقل می کند یا در ازای آن سهامی جدید، به سهامداران قبلی می د‌هد.

در این روش به جای انتشار سهام عادی با ارزش اسمی، پذیره نویسی سهام جدید ناشی از افزایش سرمایه به قیمت بازار انجام می گیرد. منظور از صرف سهام، اضافه ارزش سهام از تفاوت ارزش بازاری و اسمی سهام است.

معایب افزایش سرمایه از طریق افزایش سهم

افزایش سرمایه معمولاً خبر بدی برای سهامداران است زیرا نشان دهنده انتشار اضافی سهام است که ارزش سهام موجود سرمایه گذاران را رقیق می کند. با این حال، سهام اضافی سرمایه ممکن است در قالب افزایش بازده سهام از طریق سود سرمایه، پرداخت سود سهام بالاتر یا هر دو به سرمایه گذاران سود برساند.

افزایش سهام کل سهام ممکن است بر سهامداران موجود تأثیر منفی بگذارد زیرا معمولاً منجر به رقیق شدن سهام می شود. این بدان معناست که به هر سهم موجود، درصد کمتری از مالکیت داده شده است. از آنجا که درآمد شرکت برای تعیین سود در هر سهم (EPS) با تعداد جدید و بیشتر سهام تقسیم می شود، رقم EPS رقیق شرکت کاهش می یابد.

تعداد درخواست‌ها برای افزایش سرمایه نیز یکی از دلایلی است که می تواند روی سودمند یا ضررده بودن افزایش سرمایه اثر گذار باشد. در صورتی که تعداد پیشنهادها برای افزایش سهم با توسعه‌های مداوم همراه باشد، افزایش سودی برای سهامداران به همراه خواهد داشت و سودمند است. اما در صورتی که درخواست برای افزایش سهم مکرر بدون توسعه باشد یا نشانی دال بر افزایش سود وجود نداشته باشد، افزایش سرمایه به معنای این است که این شرکت برای حفظ بدهی مالی با درآمدهای جاری مشکل دارد و نیاز مبرم به تأمین اعتبار اضافی دارد و یا مدیریت به شکل صحیحی در آن انجام نمی شود. سرمایه گذاران و تحلیلگران اغلب به این مسئله به خوبی دقت می کنند که افزایش سرمایه‌ها چه بازه‌های زمانی دارد و به چه علت است.

مزایای افزایش سرمایه از طریق افزایش سهم

افزایش سهام سرمایه با وجود رقیق احتمالی سهام، در نهایت می تواند برای سرمایه گذاران سودمند باشد. افزایش سرمایه برای شرکتی که سرمایه را از طریق فروش سهام انجام می دهد، می تواند رشد اضافی شرکت را تأمین کند. اگر شرکت سرمایه اضافی را با موفقیت سرمایه گذاری کند، ممکن است سود نهایی سهام و سود سهام پرداخت شده توسط سرمایه گذاران برای جبران رقیق سهام آنها کافی باشد. اگر یک شرکت بتواند مقدار قابل توجهی از سهام اضافی را بدون دیدن افت قابل توجهی در قیمت سهم صادر کند، نشانه خوبی برای سرمایه گذاران و تحلیلگران است.

خرید سکه از طریق صندوق کالایی با پشتوانه طلا

یکی دیگر از روش‌های خرید سکه در بورس از طریق صندوق کالایی با پشتوانه طلا است. این بازار بر روی گواهی سپرده طلا و اوراق‌های مبتنی بر آن سرمایه گذاری می شود. خرید و فروش به این شیوه یک مزیت بزرگ دارد و آن هم امکان پیروی از بازده قیمت طلا است. از آنجایی که دارایی اصلی این صتدوق طلا می باشد، بنابراین عملکرد و تعیین قیمت این صندوق بستگی به عملکرد طلا دارد. بخشی از این صندوق صرف خرید گواهی سپرده طلا و ثبت آن در انبار می شود. بخش دیگر نیز برای سرمایه گذاری و انجام معامله در بازار مشتقه سکه طلا در بورس کالا و عقد قراردادهای اختیار معامله سکه طلا صرف می شود.

لازم به ذکر است که واحدهای معاملاتی این صندوق فاقد نوسان هستند. از این رو، ریسک سرمایه گذاری در چنین صندوق‌های بسیار پایین بوده و شرکت در آن از مراجعه به صرافی و خرید فیزیکی سکه معقول‌تر است. همچنین، در این صندوق امکان خرید تعداد اندک سکه طلا وجود دارد.

مشخصات عمومی سکه قابل معامله

تنها زمانی برای خرید و فروش سکه گواهی سپرده صادر می شود که سکه مورد نظر استانداردهای زیر را داشته باشد.

• سال ضرب آن مربوط به سال 1386 شمسی باشد
• نوع سکه، سکه تمام بهار آزادی باشد
• عیار سکه 900 در 1000 باشد
• وزن خالص سکه برابر با 8.133 گرم باشد

در صورت دارا بودن مشخصات فوق امکان خرید و فروش سکه از طریق معاملات گواهی سپرده سکه فراهم می شود. توجه داشته باشید که شرایط احراز سکه‌ها توسط انبارداران از طریق پارامترهای مختلف صورت می گیرد.

تسویه و تحویل فیزیکی سکه در معاملات سهام یک روزه چگونه انجام می شود؟

برای فروش سکه در معاملات سهام یک روزه ابتدا باید در سامانه سجام احراز هویت شد و کد معاملاتی دریافت نمود. سپس با در دست داشتن سکه خود باید به انبار بورس کالای ایران مراجعه کرد. پس از این که شرایط سکه‌های شما از سوی انبار احراز شدند، پس از 24 ساعت گواهی سپرده صادر خواهد شد. اکنون باید به یکی کارگزاری‌های مورد تایید سازمان بورس رفت و مراحل ثبت نام را در آن گذراند. پس از اتمام ثبت نام باید گواهی سپرده فروش سکه به کارگزار تحویل داده شود.

حال، خریداران می توانند با مراجعه به یکی از کارگزاری‌های معتبر درخواست خرید سکه خود را ثبت کنند. سپس با دریافت گواهی سپرده سکه خود می توانند به انبار بورس کالا مراجعه کرده و با ارائه قبض گواهی خود سکه‌های خریداری شده را تحویل بگیرند. توجه داشته باشید که فرایند خرید و فروش سکه از طریق گواهی سپرده به نسبت صرافی‌ها سخت‌تر است؛ اما، تسهیلاتی که در این روش به معامله‌گران ارائه می شود به مراتب بیشتر از صرافی‌ها است. همچنین، امکان خرید و فروش سکه به قیمت واقعی نیز به شیوه گواهی سپرده فراهم است.

نکات مهم در خصوص خرید و فروش سکه از طریق اوراق گواهی سپرده

اساسی‌ترین شرط لازم برای خرید اوراق گواهی سپرده سکه، داشتن موجودی کافی در حساب‌های ثبت شده در کارگزاری است. همچنین، جهت فروش سکه نیز باید اوراق گواهی سپرده سکه خود را از انبار بورس کالای ایران دریافت کرده باشید. چراکه شرایط سکه‌ها در این انبار باید احراز شوند. این سکه‌ها برای احراز شدن هویت خود نیاز به 48 ساعت زمان اداری دارند. البته، این امر اگر قبل از ساعت 12 روز جاری انجام شود، در بعد از ظهر همان روز سکه‌ها احراز می شوند.

توجه داشته باشید که برای نگهداری سکه‌ها در انبار هزینه‌هایی از سوی فروشنده به انباردار پرداخت می شود. البته این هزینه‌ها بسیار ناچیزند. به عنوان مثال، هزینه ارزیابی و کارشناسی هر سکه چیزی حدود 500 ریال و هزینه انبارداری هر سکه معادل 50 ریال برآورد می شود. بابت فروش سهام در بورس کالا نیز معادل 0.5 درصد به عنوان ارزش افزوده از حساب کاربر کسر می شود. همچنین یادآور می شود که امکان انتقال پول حاصل از فروش سهام سکه تا فردای آن روز میسر نیست. اما، با اتمام ساعت معاملات بازار بورس این امکان برای شما فراهم خواهد شد.

سوالات متداول در زمینه خرید و فروش سکه در بازار بورس

سوال‌های زیادی در این باره مطرح می شود که مهمترین آن اشاره به سقف خرید روزانه دارد. برای سرمایه گذاری در صندوق‌هایی با پشتوانه طلا می توان با 100 هزار تومان شروع کرد. اما، برای خرید گواهی سکه طلا حداقل باید هزینه یک عدد سکه بهار آزادی را به قیمت روز پرداخت کرد. سوال بعدی در خصوص بازه زمانی معاملات صندوق طلا و سکه است. برای خرید و فروش سکه در بورس باید روزهای شنبه تا چهارشنبه از ساعت 12:30 الی 15:30 همان روز اقدام کرد. البته، ساعت 12:30 الی 13 مرحله پیش گشایش است و راس ساعت 13 قیمت‌ها کشف می شوند.

( برای شروع فعالیت حرفه ای در بازار بورس می توانید از پکیج مقدماتی بورس کار خود را شورع کنید )

مزایای سرمایه گذاری در صندوق طلا

خرید و فروش سکه در بازار بورس و صندوق‌هایی با پشتوانه طلا مزایای بی‌نظیری دارند. این مزایای عبارتند از:

• پوشش ریسک تورم
• پوشش ریسک کاهش قیمت‌ها از طریق ابزارهایی بازار آینده (آتی)
• پوشش ریسک قیمت ارز
• بهره‌مندی از نوسانات قیمت طلای جهانی
• نقدشوندگی بسیار بالا

از آنجایی که قیمت گذاری طلا بر اساس اونس جهانی و نرخ دلار تعیین می شود، سرمایه گذاری در صندوق فوق به منزله سرمایه گذاری در طلای جهانی و نرخ ارز می باشد. یعنی افرادی که قصد نوسان‌گیری قیمت از طریق تحولات جهانی را دارند، می توانند در این صندوق سرمایه گذاری کنند.

در جلسه آتی در رابطه با سرمایه گذاری در ارزدیجیتال صحبت می کنیم.